Projekt „Historia sąsiadów czyli własną drogą poprzez wspólne skrzyżowania” został dofinansowany ze środków International Visegrad Fund (no. 21020021).

Najważniejsze punkty
- podsumowanie najistotniejszych przemian, które Europie przyniosła I wojna światowa
- czeska polityka przed wojną – nie „przeciw Austrii” lecz „o Austrię”, tzn. o udział we władzy, o pozycje polityczne i gospodarcze
-  upadek przedwojennych wyobrażeń o narodowościowo sprawiedliwej wielonarodowościowej rzeszy cesarskiej jako domu i obrońcy środkowoeuropejskich narodów
- pierwotne wyobrażenia o pozycji narodu czeskiego w razie klęski i rozpadu Austro-Węgier
- tajny projekt Kramařa - Rzesza Słowiańska na czele z carem
- koncepcja polityczna Masaryka o samodzielnym państwie czechosłowackim – koncypowana z pozycji, które później określano mianem „czechosłowakistyczne”
- wyobrażenia o demokratyzacji Europy i przebudowie wszystkich obszarów między Niemcami i Rosją i początek wojny światowej
- oficjalne ogłoszenie przedstawicielstwa zagranicznego jako samodzielnego państwa czechosłowackiego, jego cele i organy polityczne
- ziomkostwo – na początku jedyna rzeczywista siła, na której Masaryk mógł polegać
- usiłowanie o utworzenie wojska czechosłowackiego, które walczyłoby na frontach w ramach armii Ententy, lecz pod własnymi sztandarami
- „Kompania Nazdar” i „Czeska Drużyna”
- wysłanie czechosłowackich legionów do Rosji jako cenny argument zagranicznego ruchu oporu podczas negocjacji z mocarstwami Ententy
- kongres uciskanych narodów austro-węgierskich w Rzymie
- 14 października 1918 r. E. Beneš ogłosił w nocie państwom Ententy powołanie tymczasowego rządu czechosłowackiego
- nota Wilsona i deklaracja waszyngtońska
- zjednoczenie polityczne pomiędzy emigracją a polityką krajową w Genewie
- nowe państwo czechosłowackie będzie republiką, nie ma być budowane na ruinach państwa austriackiego, powinno się od niego odłączyć, i politycznie, prawnie, społecznie, administracyjnie do niego nawiązać
- przekazanie władzy w ręce rad narodowych w całej centralnej części Czech i Moraw
- Deklaracja martinska
- zaproszenie na konferencję zwycięskich państw obradujących w Wersalu – RCS należy do państw zwycięskich
- rozmowy o granicach Republiki Czechosłowackiej oraz rozmowy finansowe
- struktura narodowościowa Czechosłowacji

Docent PhDr Jan Galandauer, DrSc. (ur. w 1936 r. w Brnie)
absolwent Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Karola. Specjalista od historii czeskiej i historii rzeszy habsburskiej od połowy XIX wieku do 1918 r., szczególnie zajmuje się biografiami.

Najważniejsze prace:
Bohumír Šmeral 1880–1914 (1981), Vznik Československé republiky 1918 (1988), T. G. Masaryk a vznik ČSR (1988), Osud trůnu habsburského (1982, 1983, 1986, slovensky 1987), František Ferdinand d’Este (1993), Karel I. (1998, 2004), 2. 7. 1917 – bitva u Zborova (2002) i inne.
Autor wielu artykułów, rozpraw i opracowań w kraju i za granicą.