Tekst historyka Macieja Spurnego ze stowarzyszenia ANTIKOMPLEX poświęcony zagadnieniu represji w pierwszych miesiącach po wojnie na obszarze Czechosłowacji. Niniejszy tekst nie ma na celu przedstawienia bilansu aktów przemocy, do których dochodziło na ziemiach czeskich w pierwszych miesiącach po zakończeniu wojny. Zestawienie takie, mimo że szerokie, byłoby nadal niepełne; jest bowiem wielce prawdopodobne, że o wielu zbrodniach tamtego okresu, nigdy się już nie dowiemy a ich ofiary na zawsze popadną w zapomnienie. Celem pracy jest przedstawienie aktów przemocy, które miały miejsce bezpośrednio po wojnie na ziemiach czeskich, w szerszym kontekście – planowania i początków realizacji planu wysiedlenia niemieckojęzycznych obywateli z Europy Środkowej. Czytelnik po zapoznaniu się z tekstem zyska szersze wyobrażenie na temat istniejącej literatury przedmiotu oraz sposobów interpretacji wydarzeń, które rozegrały się na terytorium czeskim w okresie powojennym. W prezentowanej analizie szczególny nacisk został położony na ogólną ideę czystki narodowej, która zaczerpnęła swój wzorzec z nazistowskiej polityki, a która w maju 1945 obróciła się przeciwko niemieckojęzycznym obywatelom. Kluczowym założeniem tekstu jest próba odpowiedzi na pytanie, kto faktycznie inicjował i realizował w ten sposób pojmowaną ideę czystki w jej najbardziej dzikiej fazie, w pierwszych miesiącach po wojnie. Próba poznania tego rozdziału czeskiej historii stawia nas przed palącym pytaniem: czy faktycznie mamy tu do czynienia ze spontanicznymi ekscesami prowokowanymi przez konkretne jednostki i grupy, czy z kontrolowaną i zaplanowaną wewnętrzną polityką państwową.